durus
dūrus (Latein)
Adjektiv
| Nominativ Singular und Adverbia | ||||
|---|---|---|---|---|
| Steigerungsstufe | m | f | n | Adverb |
| Positiv | dūrus | dūra | dūrum | dūrē dūriter |
| Komparativ | dūrior | dūrior | dūrius | dūrius |
| Superlativ | dūrissimus | dūrissima | dūrissimum | dūrissimē |
| Alle weiteren Formen: Flexion:durus | ||||
Worttrennung:
- dū·rus, dū·ra, dū·rum
Bedeutungen:
- [1] hart
Beispiele:
- [1] Vita servorum dura est.
- Das Leben der Sklaven ist hart.
Wortbildungen:
- Diminutiv: duriusculus; Verb: durare, Substantivierungen: duritia, duritas, durities, duritudo; Komposita: edurus, perdurus, subdurus, praedurus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.