dushman
dushman (Usbekisch)
    
    Substantiv
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | dushman | dushmanlar | 
| Genitiv | dushmanning | dushmanlarning | 
| Dativ | dushmanga | dushmanlarga | 
| Akkusativ | dushmanni | dushmanlarni | 
| Lokativ | dushmanda | dushmanlarda | 
| Ablativ | dushmandan | dushmanlardan | 
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural | 
| 1. Person Singular | dushmanim | dushmanlarim | 
| 2. Person Singular | dushmaning | dushmanlaring | 
| 3. Person Singular | dushmani | dushmanlari | 
| 1. Person Plural | dushmanimiz | dushmanlarimiz | 
| 2. Person Plural | dushmaningiz | dushmanlaringiz | 
| 3. Person Plural | dushmani | dushmanlari | 
Worttrennung:
- dush·man
Aussprache:
- IPA: [duʃˈman]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Person oder Gruppe mit besonders negativer Beziehung zu einer anderen; Feind
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] dushmanchilik, dushmanlashmoq, dushmanlik
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.