dushman
dushman (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | dushman | dushmanlar |
| Genitiv | dushmanning | dushmanlarning |
| Dativ | dushmanga | dushmanlarga |
| Akkusativ | dushmanni | dushmanlarni |
| Lokativ | dushmanda | dushmanlarda |
| Ablativ | dushmandan | dushmanlardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | dushmanim | dushmanlarim |
| 2. Person Singular | dushmaning | dushmanlaring |
| 3. Person Singular | dushmani | dushmanlari |
| 1. Person Plural | dushmanimiz | dushmanlarimiz |
| 2. Person Plural | dushmaningiz | dushmanlaringiz |
| 3. Person Plural | dushmani | dushmanlari |
Worttrennung:
- dush·man
Aussprache:
- IPA: [duʃˈman]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Person oder Gruppe mit besonders negativer Beziehung zu einer anderen; Feind
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] dushmanchilik, dushmanlashmoq, dushmanlik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.