fucilare
fucilare (Italienisch)
    
    Verb
    
| Zeitform | Person | Wortform | 
|---|---|---|
| Präsens | io | fucilo | 
| tu | fucili | |
| lui, lei, Lei | fucila | |
| noi | fuciliamo | |
| voi | fucilate | |
| loro | fucilano | |
| Imperfekt | io | fucilavo | 
| Historisches Perfekt | io | |
| Partizip II | fucilato | |
| Konjunktiv II | io | fucilassi | 
| Imperativ | tu | fucila | 
| voi | fucilate | |
| Hilfsverb | avere | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:fucilare | ||
Worttrennung:
- ·
Aussprache:
- IPA: [futʃiˈlaːre]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] transitiv: erschießen
Beispiele:
- [1]
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.