jaśnieć
jaśnieć (Polnisch)
Verb
Aspekt | ||
---|---|---|
imperfektiv | perfektiv | |
jaśnieć | pojaśnieć zajaśnieć | |
Zeitform | Person | Wortform |
Präsens | ja | jaśnieję |
ty | jaśniejesz | |
on, ona, ono | jaśnieje | |
Imperativ | Singular | jaśniej |
Präteritum | on | jaśniał |
ona | jaśniała | |
oni | jaśnieli | |
Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
jaśniejąc | jaśniejący | — |
Alle weiteren Formen: Flexion:jaśnieć |
Worttrennung:
- jaś·nieć
Aussprache:
- IPA: [ˈjaɕɲɛt͡ɕ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] intransitiv, auch mit Instrumental: helles Licht austrahlen; leuchten, strahlen, glänzen
- [2] intransitiv, auch mit Instrumental: von hellem Licht erfüllt sein; leuchten, strahlen, glänzen
- [3] intransitiv: helles Licht zurückwerfen und dadurch gut sichtbar sein oder sich sichtbar vom Hintergrund abheben; leuchten, strahlen
- [4] intransitiv: an Farbintensität verlieren; heller werden, blass werden, blasser werden, verblassen
Herkunft:
Synonyme:
- [1] lśnić
- [4] blednąć, płowieć
Sinnverwandte Wörter:
- [1] promienieć, świecić
- [3] bielić się, pałać, świecić, świecić się
Beispiele:
- [1] „Skąd te chmury tu płyną, / I skąd wietrzyk ten wieje, / Tam nad piękną krainą, / Piękniéj słońce jaśnieje.“[2]
- Woher strömen diese Wolken hierher, / Und woher weht dieser leichte Wind, / Dort über dem herrlichen Land, / Strahlt die Sonne herrlicher.
- [2] „Dzień był letni i świąteczny. Wszystko na świecie jaśniało, kwitło, pachniało, śpiewało.“[3]
- Es war ein sommerlicher und feierlicher Tag. Alles auf der Welt strahlte, blühte, durftete, sang.
- [3] Biała koszula jaśniała w mroku.
- Das weiße Hemd strahlte in der Dämmerung.
- [4] Zielony kolor jaśnieje na słońcu.
- Die grüne Farbe wird in der Sonne blass.
Redewendungen:
- [1] jaśnieć radością – vor Freude strahlen
- [1] jaśnieć szczęściem – vor Glück strahlen
- [1] jaśnieć urodą
Wortbildungen:
- [1] pojaśnieć, przejaśnieć, zajaśnieć
- [4] zjaśnieć
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 4] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „jaśnieć“
- [1–4] Słownik Języka Polskiego – PWN: „jaśnieć“
- [1, 2, 4] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „jaśnieć“
- [1, 2, 4] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „jaśnieć“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „ja%B6nie%E6“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „jasny“ Seite 206.
- Józef Bohdan Zaleski: Westchnienie za rodzinną chatką. In: Poezye Józefa Bohdana Zaleskiego. Jan Spurny, Lwów 1838 (Wikisource), Seite 102.
- Eliza Orzeszkowa: Nad Niemnem. Gebethner i Wolff, Warszawa 1938 (Wikisource), Seite 7.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.