jang
jang (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | jang | janglar |
| Genitiv | jangning | janglarning |
| Dativ | jangga | janglarga |
| Akkusativ | jangni | janglarni |
| Lokativ | jangda | janglarda |
| Ablativ | jangdan | janglardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | jangim | janglarim |
| 2. Person Singular | janging | janglaring |
| 3. Person Singular | jangi | janglari |
| 1. Person Plural | jangimiz | janglarimiz |
| 2. Person Plural | jangingiz | janglaringiz |
| 3. Person Plural | jangi | janglari |
Worttrennung:
- jang
Aussprache:
- IPA: [d͡ʒaŋ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] große, meist sehr blutige Auseinandersetzung; Schlacht, Kampf
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] jangchi, janggari, janggoh, jangnoma, jangovar, jangsiz
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
Quellen:
- Shavkat Rahmatullayev: Oʻzbek tilining etimologik lugʻati. "Universitet" nashriyoti, Toshkent 2000, Band 3, Seite 96.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.