jang
jang (Usbekisch)
    
    Substantiv
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | jang | janglar | 
| Genitiv | jangning | janglarning | 
| Dativ | jangga | janglarga | 
| Akkusativ | jangni | janglarni | 
| Lokativ | jangda | janglarda | 
| Ablativ | jangdan | janglardan | 
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural | 
| 1. Person Singular | jangim | janglarim | 
| 2. Person Singular | janging | janglaring | 
| 3. Person Singular | jangi | janglari | 
| 1. Person Plural | jangimiz | janglarimiz | 
| 2. Person Plural | jangingiz | janglaringiz | 
| 3. Person Plural | jangi | janglari | 
Worttrennung:
- jang
Aussprache:
- IPA: [d͡ʒaŋ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] große, meist sehr blutige Auseinandersetzung; Schlacht, Kampf
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] jangchi, janggari, janggoh, jangnoma, jangovar, jangsiz
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
Quellen:
- Shavkat Rahmatullayev: Oʻzbek tilining etimologik lugʻati. "Universitet" nashriyoti, Toshkent 2000, Band 3, Seite 96.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.