karınca
karınca (Türkisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | karınca | karıncalar |
| Akkusativ | karıncayı | karıncaları |
| Dativ | karıncaya | karıncalara |
| Lokativ | karıncada | karıncalarda |
| Ablativ | karıncadan | karıncalardan |
| Genitiv | karıncanın | karıncaların |
| Alle weiteren Formen: Flexion:karınca | ||
Worttrennung:
- , Plural:
Aussprache:
- IPA: [kɑ.ɾɯn.d͡ʒɑ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Ameise
Oberbegriffe:
- [1] böcek
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Ameise
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Türkischer Wikipedia-Artikel „karınca“
- [1] DasSözlük.com, Wörterbuch Türkisch-Deutsch „karınca“
- [1] PONS Türkisch-Deutsch, Stichwort: „karınca“
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.