kopica

kopica (Polnisch)

Substantiv, f
Singular Plural
Nominativ kopica kopice
Genitiv kopicy kopic
Dativ kopicy kopicom
Akkusativ kopicę kopice
Instrumental kopicą kopicami
Lokativ kopicy kopicach
Vokativ kopico kopice

Worttrennung:

ko·pi·ca, Plural: ko·pi·ce

Aussprache:

IPA: [kɔˈpʲit͡sa]
Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] Landwirtschaft: kleinerer Haufen an Heu oder Getreide; kleiner Schober, Feim, Feimen, Feime
[2] veraltet, noch gehoben: Haufen, Menge

Sinnverwandte Wörter:

[2] kopiec, kupa

Oberbegriffe:

[1] kopa

Beispiele:

[1] „Widać że okolica obfita we zboże, / I widać z liczby kopic, co wzdłuż i wszerz smugów / Świecą gęsto jak gwiazdy; widać z liczby pługów / Orzących wcześnie łany ogromne ugoru / Czarnoziemne, zapewne należne do dworu, / Uprawne dobrze nakształt ogrodowych grządek: / Że w tym domu dostatek mieszka i porządek.“[1]
[2]

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] kopica złota

Übersetzungen
 
Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „kopica“
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „kopica“
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „kopica“
[1] Słownik Ortograficzny – PWN: „kopica“

Quellen:

  1. Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource), Seite 9.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.