kuzyn
kuzyn (Polnisch)
Substantiv, m
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | kuzyn | kuzynowie kuzyni |
| Genitiv | kuzyna | kuzynów |
| Dativ | kuzynowi | kuzynom |
| Akkusativ | kuzyna | kuzynów |
| Instrumental | kuzynem | kuzynami |
| Lokativ | kuzynie | kuzynach |
| Vokativ | kuzynie | kuzynowie kuzyni |
Worttrennung:
- ku·zyn, Plural: ku·zy·no·wie beziehungsweise ku·zy·ni
Aussprache:
- IPA: [ˈkuzɨn], Plural: [kuzɨˈnɔvʲɛ] beziehungsweise [kuˈzɨɲi]
- Hörbeispiele: kuzyn (Info)
Bedeutungen:
Weibliche Wortformen:
- [1] kuzynka
Verkleinerungsformen:
- [1] kuzynek
Oberbegriffe:
- [1] krewny
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] kuzynka, kuzynostwo, kuzynowski
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.