laetare

laetare (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular laetō
2. Person Singularlaetās
3. Person Singularlaetat
1. Person Plurallaetāmus
2. Person Plurallaetātis
3. Person Plurallaetant
Perfekt 1. Person Singularlaetāvī
Imperfekt 1. Person Singularlaetābam
Futur 1. Person Singularlaetābō
PPP laetātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularlaetem
Imperativ Singularlaetā
Plurallaetāte
Alle weiteren Formen: Flexion:laetare

Worttrennung:

lae·ta·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: fröhlich machen, erfreuen, erheitern
[2] transitiv, Landwirtschaft: fruchtbar machen, düngen

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv laetus  la[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] delectare, hilarare
[2] stercorare

Beispiele:

[1] „Iamne oculos specie laetavisti optabili?“ (Liv. Andr. trag. 7)[2]
[2]


Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „laeto“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 540.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 2. Teil Intestabilis – Lyxipyretos, Teubner, Leipzig 1956–1978, ISBN 3-322-00000-1, „1. laeto“ Spalte 879.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 2. Teil Intestabilis – Lyxipyretos, Teubner, Leipzig 1956–1978, ISBN 3-322-00000-1, „1. laeto“ Spalte 879.
  2. Otto Ribbeck (Herausgeber): Scaenicae Romanorum poesis fragmenta. 3. Auflage. Band 1: Tragicorum Fragmenta, B. G. Teubner, Leipzig 1897 (Internet Achrive), Seite 1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.