mêr
mêr (Kurdisch)
Substantiv, m
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Casus rectus | mêr | mêr |
| Casus obliquus | mêrî | mêran |
| Vokativ | mêro | mêrino |
| Alle weiteren Formen: Flexion:mêr | ||
Worttrennung:
- mêr
Aussprache:
- IPA: [meːɾ]
- Hörbeispiele: —
- Reime: -eːɾ
Bedeutungen:
- [1] Mann
Sinnverwandte Wörter:
- [1] camêr
Beispiele:
- [1] Jinik ji mêre xwe zav hizdike.
- Die Frau liebt ihren Mann sehr.
Charakteristische Wortkombinationen:
- mêr kirin
Wortbildungen:
- bêmêr, bêmerî, mêrandin, mêrane, mêranî, mêratî, mêrebî, mêrik, mêrkirî, mêrkuj, mêrkut, mêrmet, mêrxas, mêrxwaz
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.