olma
olma (Usbekisch)
Substantiv
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | olma | olmalar |
Genitiv | olmaning | olmalarning |
Dativ | olmaga | olmalarga |
Akkusativ | olmani | olmalarni |
Lokativ | olmada | olmalarda |
Ablativ | olmadan | olmalardan |
Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
1. Person Singular | olmam | olmalarim |
2. Person Singular | olmang | olmalaring |
3. Person Singular | olmasi | olmalari |
1. Person Plural | olmamiz | olmalarimiz |
2. Person Plural | olmangiz | olmalaringiz |
3. Person Plural | olmasi | olmalari |
Worttrennung:
- ol·ma
Aussprache:
- IPA: [ɒlˈma]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] rundliche Frucht des Apfelbaums; Apfel
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] olmazor
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.