oppidulum
oppidulum (Latein)
Substantiv, n
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | oppidulum | oppidula |
| Genitiv | oppidulī | oppidulōrum |
| Dativ | oppidulō | oppidulīs |
| Akkusativ | oppidulum | oppidula |
| Vokativ | oppidulum | oppidula |
| Ablativ | oppidulō | oppidulīs |
Worttrennung:
- op·pi·du·lum, Plural: op·pi·du·la
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „eumque lusi iocose satis, neque solum illud extorsi oppidulum quod <eius> erat positum in Euphrati Zeugmate sed praeterea togam sum eius praetextam, quam erat adeptus Caesare consule, magno hominum risu cavillatus.“[2]
- [1] „Quattuor hinc rapimur viginti et milia raedis
mansuri oppidulo quod versu dicere non est,“[3]
Übersetzungen
[*] Übersetzungen umgeleitet
|
Für [1] siehe Übersetzungen zu Städtchen1 n |
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „oppidulum“ (Zeno.org), Band II, Spalte 1366.
- [1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 353
Quellen:
- Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „oppidulum“ (Zeno.org), Band II, Spalte 1366.
- Marcus Tullius Cicero, Epistulae ad Quintum fratrem, 2,11,2
- Quintus Horatius Flaccus, Sermones, 1,5,86–87
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.