oy
oy (Usbekisch)
    
    Substantiv
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | oy | oylar | 
| Genitiv | oyning | oylarning | 
| Dativ | oyga | oylarga | 
| Akkusativ | oyni | oylarni | 
| Lokativ | oyda | oylarda | 
| Ablativ | oydan | oylardan | 
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural | 
| 1. Person Singular | oyim | oylarim | 
| 2. Person Singular | oying | oylaring | 
| 3. Person Singular | oyi | oylari | 
| 1. Person Plural | oyimiz | oylarimiz | 
| 2. Person Plural | oyingiz | oylaringiz | 
| 3. Person Plural | oyi | oylari | 
Worttrennung:
- oy
Aussprache:
- IPA: [ɒj]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Himmelskörper, der einen Planeten umkreist; Mond
- [2] zwölfter Teil eines Jahres; Monat
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] oydin, oyli
- [2] oylab, oylik
- [1, 2] oysiz
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.