praeda

praeda (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ praedapraedae
Genitiv praedaepraedārum
Dativ praedaepraedīs
Akkusativ praedampraedās
Vokativ praedapraedae
Ablativ praedāpraedīs

Worttrennung:

prae·da, Genitiv: prae·dae

Bedeutungen:

[1] fremdes Besitztum, das im Krieg gewonnen wird; Beute, Kriegsbeute

Beispiele:

[1] „nam ut Pergama / Accensa et praeda per participes aequiter / Partita est“ (Liv. Andr. trag. 2–4)[1]

Wortbildungen:

[1] praedari, praedo

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „praeda“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 1837.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „praeda
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 10. Band, 2. Teil Porta – Pyxis, Teubner, Leipzig 1980–2009, „praeda“ Spalte 522–529.

Quellen:

  1. Otto Ribbeck (Herausgeber): Scaenicae Romanorum poesis fragmenta. 3. Auflage. Band 1: Tragicorum Fragmenta, B. G. Teubner, Leipzig 1897 (Internet Achrive), Seite 1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.