qen
qen (Albanisch)
Substantiv, m
Kasus | Singular | Plural | ||
---|---|---|---|---|
unbestimmt | bestimmt | unbestimmt | bestimmt | |
Nominativ | qen | qeni | qen | qentë |
Genitiv (i/e/të/së) | qeni | qenit | qenve | qenve/(qenvet) |
Dativ | qeni | qenit | qenve | qenve/(qenvet) |
Akkusativ | qen | qenin | qen | qentë |
Ablativ | qeni | qenit | qensh | qenve/(qenvet) |
Worttrennung:
- qen, Plural: qen (qen·të)
Aussprache:
- IPA: [c͡çɛn], [cɛn]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Synonyme:
- [1] langua
- [2] zagar, laro
Unterbegriffe:
- [1] qen stani, qen kufiri
Redewendungen:
- [1] punon si qen, qeni leh atje ku ha, qenit tregoi shkopin, qeni që leh nuk të kafshon, qeni që s’di të lehë, ta sjell ujkun në vathë, kush fle me qenin ngrihet me pleshta (kush fle me qentë ngrihet me pleshta), e vrave qenin, hidhe në përrua
Beispiele:
- [1, 2]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.