qoʻy
qoʻy (Usbekisch)
    
    Substantiv
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | qoʻy | qoʻylar | 
| Genitiv | qoʻyning | qoʻylarning | 
| Dativ | qoʻyga | qoʻylarga | 
| Akkusativ | qoʻyni | qoʻylarni | 
| Lokativ | qoʻyda | qoʻylarda | 
| Ablativ | qoʻydan | qoʻylardan | 
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural | 
| 1. Person Singular | qoʻyim | qoʻylarim | 
| 2. Person Singular | qoʻying | qoʻylaring | 
| 3. Person Singular | qoʻyi | qoʻylari | 
| 1. Person Plural | qoʻyimiz | qoʻylarimiz | 
| 2. Person Plural | qoʻyingiz | qoʻylaringiz | 
| 3. Person Plural | qoʻyi | qoʻylari | 
Worttrennung:
- qoʻy
Aussprache:
- IPA: [qoj]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Paarhufer, der als Lieferant für Wolle, Fleisch und Milch dient; Schaf
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] qoʻychi, qoʻyfurush
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.