qoʻy
qoʻy (Usbekisch)
Substantiv
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | qoʻy | qoʻylar |
Genitiv | qoʻyning | qoʻylarning |
Dativ | qoʻyga | qoʻylarga |
Akkusativ | qoʻyni | qoʻylarni |
Lokativ | qoʻyda | qoʻylarda |
Ablativ | qoʻydan | qoʻylardan |
Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
1. Person Singular | qoʻyim | qoʻylarim |
2. Person Singular | qoʻying | qoʻylaring |
3. Person Singular | qoʻyi | qoʻylari |
1. Person Plural | qoʻyimiz | qoʻylarimiz |
2. Person Plural | qoʻyingiz | qoʻylaringiz |
3. Person Plural | qoʻyi | qoʻylari |
Worttrennung:
- qoʻy
Aussprache:
- IPA: [qoj]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Paarhufer, der als Lieferant für Wolle, Fleisch und Milch dient; Schaf
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] qoʻychi, qoʻyfurush
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.