ręcznik
ręcznik (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | ręcznik | ręczniki |
Genitiv | ręcznika | ręczników |
Dativ | ręcznikowi | ręcznikom |
Akkusativ | ręcznik | ręczniki |
Instrumental | ręcznikiem | ręcznikami |
Lokativ | ręczniku | ręcznikach |
Vokativ | ręczniku | ręczniki |
Worttrennung:
- ręcz·nik, Plural: ręcz·ni·ki
Aussprache:
- IPA: [ˈrɛnt͡ʃɲik], Plural: [rɛnt͡ʃˈɲici]
- Hörbeispiele: ręcznik (Info)
Bedeutungen:
- [1] Hygiene: Handtuch
Verkleinerungsformen:
- [1] ręczniczek
Unterbegriffe:
- [1] ręcznik kąpielowy
Beispiele:
- [1] Po kąpieli wytarł się dużym ręcznikiem.
- Nach dem Bad trocknete er sich mit einem großen Handtuch ab.
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] wycierać (wytrzeć) się ręcznikiem
- [1] kąpiel, prysznić
Wortbildungen:
- [1] ręcznikowy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.