słownik

Worttrennung:

słow·nik, Plural: słow·ni·ki

Aussprache:

IPA: [ˈswɔvɲik], Plural: [swɔvˈɲici]

Hörbeispiele:  słownik ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Sammlung von Wörtern in meist alphabetischer Reihenfolge und unterschiedlichen Erklärungen; Wörterbuch

[2] individuelle Anzahl an beherrschten Wörter; Wortschatz

Synonyme:

[1] veraltet: dykcjonarz

[2] słownictwo

Oberbegriffe:

[1] zbiór

Unterbegriffe:

[1] glosariusz, leksykon, onomastykon, słownik dwujęzyczny, słownik frekwencyjny, słownik kieszonkowy, wokabularz

Beispiele:

[1] Kupiłam słownik polsko-niemiecki.

Ich habe ein polnisch-deutsches Wörterbuch gekauft.

[1] Podczas egzaminu uczniowie mogą korzystać ze słownika języka polskiego.

Während der Prüfung dürfen die Schüler ein Wörterbuch der polnischen Sprache benutzen.

[2] Matka ma bardzo bogaty słownik.

Meine Mutter hat einen sehr reichen Wortschatz.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] słownik etymologiczny, słownik frazeologiczny, słownik gwarowy, słownik ortograficzny

[1] słownik biologiczny, słownik chemiczny, słownik matematyczny, słownik psychologiczny

[2] bogaty słownik, ubogi słownik, słownik złodziei; rozwijać słownik

Wortbildungen:

[1] słownikowy, słownikarz

[1] słownik biograficzny

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „słownik“

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „słownik“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „słownik“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „słownik“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „słownik“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „s%B3ownik“