sher
sher (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | sher | sherlar |
| Genitiv | sherning | sherlarning |
| Dativ | sherga | sherlarga |
| Akkusativ | sherni | sherlarni |
| Lokativ | sherda | sherlarda |
| Ablativ | sherdan | sherlardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | sherim | sherlarim |
| 2. Person Singular | shering | sherlaring |
| 3. Person Singular | sheri | sherlari |
| 1. Person Plural | sherimiz | sherlarimiz |
| 2. Person Plural | sheringiz | sherlaringiz |
| 3. Person Plural | sheri | sherlari |
Worttrennung:
- sher
Aussprache:
- IPA: [ʃer]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Raubkatze mit großer Mähne; Löwe
Herkunft:
Synonyme:
- [1] arslon
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] sherandom, sherbachcha, sherlanmoq, sherolchin
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.