skenben
skenben (Schwedisch)
    
    Substantiv, n
    
| Neutrum | Singular | Plural | ||
|---|---|---|---|---|
| unbestimmt | bestimmt | unbestimmt | bestimmt | |
| Nominativ | (ett) skenben | skenbnet | skenben | skenbnen | 
| Genitiv | skenbens | skenbnets | skenbens | skenbnens | 
Worttrennung:
- sken·ben, Plural: sken·ben
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Anatomie: vorderer Knochen des Unterschenkels; Schienbein
Herkunft:
- Kompositum aus dem Substantiv skena, Subtraktionsfuge -a, und dem Substantiv ben
Oberbegriffe:
Beispiele:
- [1] Kimmi bröt också både skenben.
- Kimmi brach sich auch beide Schienbeine.
 
Übersetzungen
    
 [1] Anatomie: vorderer Knochen des Unterschenkels; Schienbein
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Schwedischer Wikipedia-Artikel „skenben“
- [1] Svenska Akademiens Ordbok „skenben“
- [1] Svenska Akademien (Herausgeber): Svenska Akademiens ordlista över svenska språket. (SAOL). 13. Auflage. Norstedts Akademiska Förlag, Stockholm 2006, ISBN 91-7227-419-0, Stichwort »skenben«, Seite 832
- [1] Lexin „skenben“
- [1] dict.cc Schwedisch-Deutsch, Stichwort: „skenben“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.