stëcznik
stëcznik (Kaschubisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Plural 
 | |
|---|---|---|
| Nominativ | stëcznik | stëczniczi 
 | 
| Genitiv | stëcznika | stëczników 
 | 
| Dativ | stëcznikowi | stëcznikòm 
 | 
| Akkusativ | stëcznik | stëczniczi 
 | 
| Instrumental | stëcznikã | stëcznikama 
 | 
| Lokativ | stëcznikù | stëcznikach 
 | 
| Vokativ | stëcznikù | stëczniczi 
 | 
Worttrennung:
- , Plural:
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Monat: Januar
Gegenwörter:
- [1] czerwińc, gòdnik, gromicznik, môj, lëpinc, lëstopadnik, łżëkwiôt, rujan, séwnik, strumiannik, zélnik
Oberbegriffe:
- [1] miesąc
Beispiele:
- [1]
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.