stëcznik
stëcznik (Kaschubisch)
Substantiv, m
| Singular | Plural
| |
|---|---|---|
| Nominativ | stëcznik | stëczniczi
|
| Genitiv | stëcznika | stëczników
|
| Dativ | stëcznikowi | stëcznikòm
|
| Akkusativ | stëcznik | stëczniczi
|
| Instrumental | stëcznikã | stëcznikama
|
| Lokativ | stëcznikù | stëcznikach
|
| Vokativ | stëcznikù | stëczniczi
|
Worttrennung:
- , Plural:
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Monat: Januar
Gegenwörter:
- [1] czerwińc, gòdnik, gromicznik, môj, lëpinc, lëstopadnik, łżëkwiôt, rujan, séwnik, strumiannik, zélnik
Oberbegriffe:
- [1] miesąc
Beispiele:
- [1]
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.