stolatus

stolatus (Latein)

Adjektiv

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv stolātusstolātastolātum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:stolatus

Worttrennung:

sto·la·tus

Bedeutungen:

[1] eine Stola tragend

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv stola  la[1]

Beispiele:

[1] „quemadmodum si quis statuas marmoreas muliebres stolatas, quae caryatides dicuntur, pro columnis in opere statuerit et insuper mutulos et coronas conlocaverit, percontantibus ita reddet rationem.“ (Vitr. 1, 1, 5)[2]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „stolatus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2812.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „stolatus
[1] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „stolatus
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „stolatus“ Seite 2012.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „stolatus“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2812.
  2. Vitruvius; Fritz Krohn (Herausgeber): De architectura. Libri decem. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 3.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.