strijdbijl

strijdbijl (Niederländisch)

Substantiv, f, m

f, m Singular Plural

Wortform de strijdbijl de strijdbijlen

Diminutiv het strijdbijltje de strijdbijltjes

Worttrennung:

strijd·bijl, Plural: strijd·bij·len

Aussprache:

IPA: [ˈstrɛi̯tbɛi̯l]
Hörbeispiele:  strijdbijl (Info)

Bedeutungen:

[1] eine primär als Waffe konzipierte Axt; Streitaxt

Synonyme:

[1] oorlogsbijl

Verkleinerungsformen:

[1] strijdbijltje

Beispiele:

[1] Aan deze riem draagt hij een kort ijzeren zwaard en een strijdbijl.
An diesem Gürtel trägt er ein kurzes, eisernes Schwert und eine Streitaxt.

Wortbildungen:

[1] strijdbijlcultuur

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Niederländischer Wikipedia-Artikel „strijdbijl
[1] Van Dale Onlinewoordenboek: „strijdbijl
[1] mijnwoordenboek Wörterbuch Niederländisch-Deutsch: „strijdbijl
[1] Langenscheidt Niederländisch-Deutsch, Stichwort: „strijdbijl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.