strzec

strzec (Polnisch)

Verb

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
strzec		ustrzec
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	ja	strzegę
	ty	strzeżesz
	on, ona, ono	strzeże
Imperativ	Singular	strzeż
Präteritum	on	strzegł
	ona	strzegła
	oni	strzegli
Adverbialpartizip	Partizip Aktiv	Partizip Passiv
strzeżąc	strzeżący	streżony
Alle weiteren Formen: Flexion:strzec

Worttrennung:

strzec

Aussprache:

IPA: [stʃɛt͡s]

Hörbeispiele: strzec^(Info)

Bedeutungen:

transitiv, mit Genitiv:

[1] jemanden oder etwas vor Gefahren beschützen; hüten, bewachen, auf jemanden/etwas aufpassen

[2] sich nach etwas richten; hüten, befolgen

Sinnverwandte Wörter:

[1] pilnować

[2] przestrzegać

Beispiele:

[1] „Człek prawem ścigan chronił się w dzikie stepy, orężny pasterz trzód strzegł, rycerz przygód tam szukał, łotrzyk łupu, kozak Tatara, Tatar kozaka.“[1]

[2]

Redewendungen:

[1] strzec jak oka w głowie

[1] strzec jak źrenicy oka

Übersetzungen

[1]

Deutsch: hüten, bewachen, aufpassen

[2] sich nach etwas richten; hüten, befolgen

Deutsch: hüten, befolgen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „strzec“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „strzec“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „strzec“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „strzec“

Quellen:

Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 2.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource), Seite 2.