tarix
tarix (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | tarix | tarixlar |
| Genitiv | tarixning | tarixlarning |
| Dativ | tarixga | tarixlarga |
| Akkusativ | tarixni | tarixlarni |
| Lokativ | tarixda | tarixlarda |
| Ablativ | tarixdan | tarixlardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | tarixim | tarixlarim |
| 2. Person Singular | tarixing | tarixlaring |
| 3. Person Singular | tarixi | tarixlari |
| 1. Person Plural | tariximiz | tarixlarimiz |
| 2. Person Plural | tarixingiz | tarixlaringiz |
| 3. Person Plural | tarixi | tarixlari |
Worttrennung:
- ta·rix
Aussprache:
- IPA: [taˈrix]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Entwicklung bewegender Ereignisse aus der Vergangenheit; Geschichte
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] tarixan, tarixchi, tarixiy, tarixli, tarixnavis, tarixshunos
Übersetzungen
[1] Entwicklung bewegender Ereignisse aus der Vergangenheit
Referenzen und weiterführende Informationen:
Quellen:
- Shavkat Rahmatullayev: Oʻzbek tilining etimologik lugʻati. "Universitet" nashriyoti, Toshkent 2000, Band 2, Seite 422.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.