tarix
tarix (Usbekisch)
    
    Substantiv
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | tarix | tarixlar | 
| Genitiv | tarixning | tarixlarning | 
| Dativ | tarixga | tarixlarga | 
| Akkusativ | tarixni | tarixlarni | 
| Lokativ | tarixda | tarixlarda | 
| Ablativ | tarixdan | tarixlardan | 
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural | 
| 1. Person Singular | tarixim | tarixlarim | 
| 2. Person Singular | tarixing | tarixlaring | 
| 3. Person Singular | tarixi | tarixlari | 
| 1. Person Plural | tariximiz | tarixlarimiz | 
| 2. Person Plural | tarixingiz | tarixlaringiz | 
| 3. Person Plural | tarixi | tarixlari | 
Worttrennung:
- ta·rix
Aussprache:
- IPA: [taˈrix]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Entwicklung bewegender Ereignisse aus der Vergangenheit; Geschichte
Herkunft:
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] tarixan, tarixchi, tarixiy, tarixli, tarixnavis, tarixshunos
Übersetzungen
    
 [1] Entwicklung bewegender Ereignisse aus der Vergangenheit
Referenzen und weiterführende Informationen:
Quellen:
- Shavkat Rahmatullayev: Oʻzbek tilining etimologik lugʻati. "Universitet" nashriyoti, Toshkent 2000, Band 2, Seite 422.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.