uka
uka (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | uka | ukalar |
| Genitiv | ukaning | ukalarning |
| Dativ | ukaga | ukalarga |
| Akkusativ | ukani | ukalarni |
| Lokativ | ukada | ukalarda |
| Ablativ | ukadan | ukalardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | ukam | ukalarim |
| 2. Person Singular | ukang | ukalaring |
| 3. Person Singular | ukasi | ukalari |
| 1. Person Plural | ukamiz | ukalarimiz |
| 2. Person Plural | ukangiz | ukalaringiz |
| 3. Person Plural | ukasi | ukalari |
Worttrennung:
- u·ka
Aussprache:
- IPA: [uˈka]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] jüngerer Bruder
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] ukalik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.