uka
uka (Usbekisch)
    
    Substantiv
    
| Kasus | Singular | Plural | 
|---|---|---|
| Nominativ | uka | ukalar | 
| Genitiv | ukaning | ukalarning | 
| Dativ | ukaga | ukalarga | 
| Akkusativ | ukani | ukalarni | 
| Lokativ | ukada | ukalarda | 
| Ablativ | ukadan | ukalardan | 
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural | 
| 1. Person Singular | ukam | ukalarim | 
| 2. Person Singular | ukang | ukalaring | 
| 3. Person Singular | ukasi | ukalari | 
| 1. Person Plural | ukamiz | ukalarimiz | 
| 2. Person Plural | ukangiz | ukalaringiz | 
| 3. Person Plural | ukasi | ukalari | 
Worttrennung:
- u·ka
Aussprache:
- IPA: [uˈka]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] jüngerer Bruder
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] ukalik
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.