yö
yö (Finnisch)
    
    Substantiv
    
| Singular | Plural 
 | |
|---|---|---|
| Nominativ | yö | yöt 
 | 
| Genitiv | yön | öiden/öitten 
 | 
| Partitiv | yötä | öitä 
 | 
| Akkusativ | yö/yön | yöt 
 | 
| Inessiv | yössä | öissä 
 | 
| Elativ | yöstä | öistä 
 | 
| Illativ | yöhön | öihin 
 | 
| Adessiv | yöllä | öillä 
 | 
| Ablativ | yöltä | öiltä 
 | 
| Allativ | yölle | öille 
 | 
| Essiv | yönä | öinä 
 | 
| Translativ | yöksi | öiksi 
 | 
| Abessiv | yöttä | öittä 
 | 
| Instruktiv | yön | öin 
 | 
| Komitativ | — | öineni- + Possessivsuffix 
 | 
Worttrennung:
- yö, Plural: yöt
Aussprache:
- IPA: [yø̯]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Nacht
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- aamuyö, iltayö, keskiyö, öinen, yöllinen, yöpyä, yösija, yötyö
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.