Questo testo è completo, ma ancora da rileggere.
Mi' amada, grand' persuna Eu 'vaiv' üna marusa
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie

 Volkslieder   di Autori vari (1908)

33.

(Annalas XIV, Vital, p. 211.)

Bainvgnüts eir vus, meis chars,
Vus gnivat bain dinrar;
Ma qualche già cha gnivat,
Schi ’ns allegrain pel vaira.

5 Per vus non sun eu quia,
Ma per far la vöglia mia.
A nus volais vus bricha,
Vus ’lais üna plü richa.


Laschai da sa s-chüsar,
10 Schi ’lain nus domandar,
Al bap ’lain domandare
E sia vöglia fare.

Dit, co nus ’vain da dir,
Cha vus non hajat da rir?
15 Schi ’lain nus dir: schi, schi,
E’ l fat ais stabili.

Questa voce è stata pubblicata da Wikisource. Il testo è rilasciato in base alla licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo. Potrebbero essere applicate clausole aggiuntive per i file multimediali.