Na sëra vëgnel n Talian, nia dër stracé, tʼ ostaria de Iaco de Zelé jö en Badia y dij, chʼ ël oress sté ad alberch y oress valʼ da cëna. “Bëgn, bëgn,” dij berba Iaco, „state pur quà, barba Lombardo, mettete le vostre calzette sotto quel benco.” Le Lom- bert se sënta y dá da conësce chʼ ël aspeta da cëna. “Barba Lombardo, non volete mangiare scartado da smigo con noi?” - “Ah, mo os, berba Iaco, savëis talian”, dij n teʼ gran Badiot, che fô iló tʼ ostaria. “Pó, pó,” dij Iaco, “te na teʼ ostaria mësson savëi de vigni sort de lingac.”