< Pagina:Le rime di M. Francesco Petrarca I.djvu
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta.
lxxiv ELOGJ

[[Categoria:Pagine che usano RigaIntestazione|Le rime di M. Francesco Petrarca I.djvu{{padleft:75|3|0]]† Elogium Jacobi Minoris de Carraria, Patavii Duc. V. a Francisco Petrarca conferictum, quod exstat in majori sacello Templi D. Augustino in eadem urbe dicati, ad lævam.

Heu magno domus arcta viro, sub marmore parvo!
  Heu pater hic patria, spesque, salusque jacent!
Quisquis ad hoc saxum convertis lumina lector,
  Publica damna legens, junge preces lacrymis,
Illum flere nefas, sua quem super æthera virtus
  Sustulit, humano si qua fides merito.
Flere gravem patriæ casum, fractemque honorum
  Spem licet, & subitis ingemuisse malis.
Quem populo, patribusque ducem Carraria nuper
  Alma dedit Patavo, Mors inimica tulit.
Nullus amicitias coluit dulcedine tanta,
  Cum foret horrendus hostibus ille suis.
Optimus, inque bonis semper studiosus amandis,
  Nescius invidiæ, conspicuusque fide.
Ergo memor Jacobi speciosum, credula, nomen
  Nominibus raris infere, posteritas.

Anno Domini M.CCC.L.[1]
Die XIX. Decembris.





  1. Questo marmo decide la quistione toccata a carte lviii. corregge ciò che si dice a carte xxiii.
Questa voce è stata pubblicata da Wikisource. Il testo è rilasciato in base alla licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo. Potrebbero essere applicate clausole aggiuntive per i file multimediali.