мучыць

мучыць (Weißrussisch)

Aspekt
imperfektiv		perfektiv
мучыць		замучыць
Zeitform	Person	Wortform
Präsens	я	мучу
	ты	мучыш
	ён, яна, яно	мучыць
	мы	мучым
	вы	мучыце
	яны	мучаць
Imperativ	Singular	муч
Präteritum	ён	мучыў
	яна	мучыла
	яны	мучылі
Alle weiteren Formen: Flexion:мучыць

Worttrennung:

му·чыць

Umschrift:

DIN 1460: mučycʹ

Aussprache:

IPA: [ˈmut͡ɕɨt͡sʲ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] jemandem Schmerzen zufügen; foltern, quälen

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] вымучыць, дамучыць, намучыць, адмучыць, перамучыць, памучыць, прамучыць, мучэнне, мучыцель, мучальнік

[*] Übersetzungen umgeleitet

Für [1] siehe Übersetzungen zu foltern¹

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] slounik.org: беларускія слоўнікі і энцыкляпэдыі; Stichwort „мучыць“

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.