Flexion:ablegare
ablēgāre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu ablegare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | ablēgāre | ablēgāvisse | ablēgātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | ablēgārī | ablēgātum, -am, -um esse | ablēgātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| ablēgāns | ablēgātus, -a, -um | ablēgātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| ablēgandī | ablēgandus, -a, -um | ablēgātum | ablēgātū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | ablēgā! | ablēgāre! | ablēgātō! | ablēgātor! |
| Sg. 3. Pers. | ablēgātō! | ablēgātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | ablēgāte! | ablēgāminī! | ablēgātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | ablēgantō! | ablēgantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | ablēgō | ablēgem | ablēgor | ablēger |
| Sg. 2. Pers. | ablēgās | ablēgēs | ablēgāris | ablēgēris |
| Sg. 3. Pers. | ablēgat | ablēget | ablēgātur | ablēgētur |
| Pl. 1. Pers. | ablēgāmus | ablēgēmus | ablēgāmur | ablēgēmur |
| Pl. 2. Pers. | ablēgātis | ablēgētis | ablēgāminī | ablēgēminī |
| Pl. 3. Pers. | ablēgant | ablēgent | ablēgantur | ablēgentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | ablēgābam | ablēgārem | ablēgābar | ablēgārer |
| Sg. 2. Pers. | ablēgābās | ablēgārēs | ablēgābāris | ablēgārēris |
| Sg. 3. Pers. | ablēgābat | ablēgāret | ablēgābātur | ablēgārētur |
| Pl. 1. Pers. | ablēgābāmus | ablēgārēmus | ablēgābāmur | ablēgārēmur |
| Pl. 2. Pers. | ablēgābātis | ablēgārētis | ablēgābāminī | ablēgārēminī |
| Pl. 3. Pers. | ablēgābant | ablēgārent | ablēgābantur | ablēgārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | ablēgābō | ablēgābor | ||
| Sg. 2. Pers. | ablēgābis | ablēgāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | ablēgābit | ablēgābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | ablēgābimus | ablēgābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | ablēgābitis | ablēgābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | ablēgābunt | ablēgābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | ablēgāvī | ablēgāverim | ablēgātus, -a, -um sum | ablēgātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | ablēgāvistī | ablēgāveris | ablēgātus, -a, -um es | ablēgātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | ablēgāvit | ablēgāverit | ablēgātus, -a, -um est | ablēgātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | ablēgāvimus | ablēgāverimus | ablēgātī, -ae, -a sumus | ablēgātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | ablēgāvistis | ablēgāveritis | ablēgātī, -ae, -a estis | ablēgātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | ablēgāvērunt | ablēgāverint | ablēgātī, -ae, -a sunt | ablēgātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | ablēgāveram | ablēgāvissem | ablēgātus, -a, -um eram | ablēgātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | ablēgāverās | ablēgāvissēs | ablēgātus, -a, -um erās | ablēgātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | ablēgāverat | ablēgāvisset | ablēgātus, -a, -um erat | ablēgātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | ablēgāverāmus | ablēgāvissēmus | ablēgātī, -ae, -a erāmus | ablēgātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | ablēgāverātis | ablēgāvissētis | ablēgātī, -ae, -a erātis | ablēgātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | ablēgāverant | ablēgāvissent | ablēgātī, -ae, -a erant | ablēgātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | ablēgāverō | ablēgātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | ablēgāveris | ablēgātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | ablēgāverit | ablēgātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | ablēgāverimus | ablēgātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | ablēgāveritis | ablēgātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | ablēgāverint | ablēgātī, -ae, -a erunt | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.