Flexion:adicere
adicere (Konjugation) (Latein)
    
- zurück zu adicere
Infinite Formen
    
 
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | adicere | adiēcisse | adiectūrum, -am, -um esse | 
| Passiv | adicī | adiectum, -am, -um esse | adiectum īrī | 
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| adiciēns | adiectus, -a, -um | adiectūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II | 
| adiciendī | adiciendus, -a, -um | adiectum | adiectū | 
Finite Formen
    
 
Imperativ
    
 
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | adice! | adicere! | adicitō! | adicitor! | 
| Sg. 3. Pers. | adicitō! | adicitor! | ||
| Pl. 2. Pers. | adicite! | adiciminī! | adicitōte! | |
| Pl. 3. Pers. | adiciuntō! | adiciuntor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
    
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adiciō | adiciam | adicior | adiciar | 
| Sg. 2. Pers. | adicis | adiciās | adiceris | adiciāris | 
| Sg. 3. Pers. | adicit | adiciat | adicitur | adiciātur | 
| Pl. 1. Pers. | adicimus | adiciāmus | adicimur | adiciāmur | 
| Pl. 2. Pers. | adicitis | adiciātis | adiciminī | adiciāminī | 
| Pl. 3. Pers. | adiciunt | adiciant | adiciuntur | adiciantur | 
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adiciēbam | adicerem | adiciēbar | adicerer | 
| Sg. 2. Pers. | adiciēbās | adicerēs | adiciēbāris | adicerēris | 
| Sg. 3. Pers. | adiciēbat | adicerēt | adiciēbātur | adicerētur | 
| Pl. 1. Pers. | adiciēbāmus | adicerēmus | adiciēbāmur | adicerēmur | 
| Pl. 2. Pers. | adiciēbātis | adicerētis | adiciēbāminī | adicerēminī | 
| Pl. 3. Pers. | adiciēbant | adicerent | adiciēbantur | adicerentur | 
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adiciam | adiciar | ||
| Sg. 2. Pers. | adiciēs | adiciēris | ||
| Sg. 3. Pers. | adiciet | adiciētur | ||
| Pl. 1. Pers. | adiciēmus | adiciēmur | ||
| Pl. 2. Pers. | adiciētis | adiciēminī | ||
| Pl. 3. Pers. | adicient | adicientur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adiēcī | adiēcerim | adiectus, -a, -um sum | adiectus, -a, -um sim | 
| Sg. 2. Pers. | adiēcistī | adiēceris | adiectus, -a, -um es | adiectus, -a, -um sīs | 
| Sg. 3. Pers. | adiēcit | adiēcerit | adiectus, -a, -um est | adiectus, -a, -um sit | 
| Pl. 1. Pers. | adiēcimus | adiēcerimus | adiectī, -ae, -a sumus | adiectī, -ae, -a sīmus | 
| Pl. 2. Pers. | adiēcistis | adiēceritis | adiectī, -ae, -a estis | adiectī, -ae, -a sītis | 
| Pl. 3. Pers. | adiēcērunt | adiēcerint | adiectī, -ae, -a sunt | adiectī, -ae, -a sint | 
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adiēceram | adiēcissem | adiectus, -a, -um eram | adiectus, -a, -um essem | 
| Sg. 2. Pers. | adiēcerās | adiēcissēs | adiectus, -a, -um erās | adiectus, -a, -um essēs | 
| Sg. 3. Pers. | adiēcerat | adiēcisset | adiectus, -a, -um erat | adiectus, -a, -um esset | 
| Pl. 1. Pers. | adiēcerāmus | adiēcissēmus | adiectī, -ae, -a erāmus | adiectī, -ae, -a essēmus | 
| Pl. 2. Pers. | adiēcerātis | adiēcissētis | adiectī, -ae, -a erātis | adiectī, -ae, -a essētis | 
| Pl. 3. Pers. | adiēcerant | adiēcissent | adiectī, -ae, -a erant | adiectī, -ae, -a essent | 
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adiēcerō | adiectus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | adiēceris | adiectus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | adiēcerit | adiectus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | adiēcerimus | adiectī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | adiēceritis | adiectī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | adiēcerint | adiectī, -ae, -a erunt | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.