Flexion:baiulare
baiulare (Konjugation) (Latein)
- zurück zu baiulare
Infinite Formen
Infinitive | |||
---|---|---|---|
Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
Aktiv | bāiulāre | bāiulāvisse | bāiulātūrum, -am, -um esse |
Passiv | bāiulārī | bāiulātum, -am, -um esse | bāiulātum īrī |
Partizipien | |||
Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
bāiulāns | bāiulātus, -a, -um | bāiulātūrus, -a, -um | |
Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
bāiulandī | bāiulandus, -a, -um | bāiulātum | bāiulātū |
Finite Formen
Imperativ
Person | Präsens | Futur | ||
---|---|---|---|---|
Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
Sg. 2. Pers. | bāiulā! | bāiulāre! | bāiulātō! | bāiulātor! |
Sg. 3. Pers. | bāiulātō! | bāiulātor! | ||
Pl. 2. Pers. | bāiulāte! | bāiulāminī! | bāiulātōte! | |
Pl. 3. Pers. | bāiulantō! | bāiulantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
Präsens | ||||
---|---|---|---|---|
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | bāiulō | bāiulem | bāiulor | bāiuler |
Sg. 2. Pers. | bāiulās | bāiulēs | bāiulāris | bāiulēris |
Sg. 3. Pers. | bāiulat | bāiulet | bāiulātur | bāiulētur |
Pl. 1. Pers. | bāiulāmus | bāiulēmus | bāiulāmur | bāiulēmur |
Pl. 2. Pers. | bāiulātis | bāiulētis | bāiulāminī | bāiulēminī |
Pl. 3. Pers. | bāiulant | bāiulent | bāiulantur | bāiulentur |
Text | ||||
Imperfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | bāiulābam | bāiulārem | bāiulābar | bāiulārer |
Sg. 2. Pers. | bāiulābās | bāiulārēs | bāiulābāris | bāiulārēris |
Sg. 3. Pers. | bāiulābat | bāiulāret | bāiulābātur | bāiulārētur |
Pl. 1. Pers. | bāiulābāmus | bāiulārēmus | bāiulābāmur | bāiulārēmur |
Pl. 2. Pers. | bāiulābātis | bāiulārētis | bāiulābāminī | bāiulārēminī |
Pl. 3. Pers. | bāiulābant | bāiulārent | bāiulābantur | bāiulārentur |
Text | ||||
Futur I | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | bāiulābō | bāiulābor | ||
Sg. 2. Pers. | bāiulābis | bāiulāberis | ||
Sg. 3. Pers. | bāiulābit | bāiulābitur | ||
Pl. 1. Pers. | bāiulābimus | bāiulābimur | ||
Pl. 2. Pers. | bāiulābitis | bāiulābiminī | ||
Pl. 3. Pers. | bāiulābunt | bāiulābuntur | ||
Text | ||||
Perfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | bāiulāvī | bāiulāverim | bāiulātus, -a, -um sum | bāiulātus, -a, -um sim |
Sg. 2. Pers. | bāiulāvistī | bāiulāveris | bāiulātus, -a, -um es | bāiulātus, -a, -um sīs |
Sg. 3. Pers. | bāiulāvit | bāiulāverit | bāiulātus, -a, -um est | bāiulātus, -a, -um sit |
Pl. 1. Pers. | bāiulāvimus | bāiulāverimus | bāiulātī, -ae, -a sumus | bāiulātī, -ae, -a sīmus |
Pl. 2. Pers. | bāiulāvistis | bāiulāveritis | bāiulātī, -ae, -a estis | bāiulātī, -ae, -a sītis |
Pl. 3. Pers. | bāiulāvērunt | bāiulāverint | bāiulātī, -ae, -a sunt | bāiulātī, -ae, -a sint |
Text | ||||
Plusquamperfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | bāiulāveram | bāiulāvissem | bāiulātus, -a, -um eram | bāiulātus, -a, -um essem |
Sg. 2. Pers. | bāiulāverās | bāiulāvissēs | bāiulātus, -a, -um erās | bāiulātus, -a, -um essēs |
Sg. 3. Pers. | bāiulāverat | bāiulāvisset | bāiulātus, -a, -um erat | bāiulātus, -a, -um esset |
Pl. 1. Pers. | bāiulāverāmus | bāiulāvissēmus | bāiulātī, -ae, -a erāmus | bāiulātī, -ae, -a essēmus |
Pl. 2. Pers. | bāiulāverātis | bāiulāvissētis | bāiulātī, -ae, -a erātis | bāiulātī, -ae, -a essētis |
Pl. 3. Pers. | bāiulāverant | bāiulāvissent | bāiulātī, -ae, -a erant | bāiulātī, -ae, -a essent |
Text | ||||
Futur II | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | bāiulāverō | bāiulātus, -a, -um erō | ||
Sg. 2. Pers. | bāiulāveris | bāiulātus, -a, -um eris | ||
Sg. 3. Pers. | bāiulāverit | bāiulātus, -a, -um erit | ||
Pl. 1. Pers. | bāiulāverimus | bāiulātī, -ae, -a erimus | ||
Pl. 2. Pers. | bāiulāveritis | bāiulātī, -ae, -a eritis | ||
Pl. 3. Pers. | bāiulāverint | bāiulātī, -ae, -a erunt |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.