Flexion:esse
esse (Konjugation) (Latein)
- zurück zu esse
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Präsens | esse | ||
| Perfekt | fuisse | ||
| Futur | futūrum, -am, -um esse, fore | ||
| Partizipien | |||
| Präsens | ens, entis | ||
| Perfekt | — | ||
| Futur | futūrus, -a, -um | ||
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| — | — | — | — |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Sg. 2. Pers. | es! | estō! | ||
| Sg. 3. Pers. | estō! | |||
| Pl. 2. Pers. | este! | estōte! | ||
| Pl. 3. Pers. | suntō! | |||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | sum | sim | ||
| Sg. 2. Pers. | es | sīs | ||
| Sg. 3. Pers. | est | sit | ||
| Pl. 1. Pers. | sumus | sīmus | ||
| Pl. 2. Pers. | estis | sītis | ||
| Pl. 3. Pers. | sunt | sint | ||
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | eram | essem, forem | ||
| Sg. 2. Pers. | erās | essēs, forēs | ||
| Sg. 3. Pers. | erat | esset, foret | ||
| Pl. 1. Pers. | erāmus | essēmus | ||
| Pl. 2. Pers. | erātis | essētis | ||
| Pl. 3. Pers. | erant | essent, forent | ||
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | erō | |||
| Sg. 2. Pers. | eris | |||
| Sg. 3. Pers. | erit | |||
| Pl. 1. Pers. | erimus | |||
| Pl. 2. Pers. | eritis | |||
| Pl. 3. Pers. | erunt | |||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | fuī | fuerim | ||
| Sg. 2. Pers. | fuistī | fueris | ||
| Sg. 3. Pers. | fuit | fuerit | ||
| Pl. 1. Pers. | fuimus | fuerimus | ||
| Pl. 2. Pers. | fuistis | fueritis | ||
| Pl. 3. Pers. | fuērunt | fuerint | ||
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | fueram | fuissem | ||
| Sg. 2. Pers. | fuerās | fuissēs | ||
| Sg. 3. Pers. | fuerat | fuisset | ||
| Pl. 1. Pers. | fuerāmus | fuissēmus | ||
| Pl. 2. Pers. | fuerātis | fuissētis | ||
| Pl. 3. Pers. | fuerant | fuissent | ||
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | fuerō | |||
| Sg. 2. Pers. | fueris | |||
| Sg. 3. Pers. | fuerit | |||
| Pl. 1. Pers. | fuerimus | |||
| Pl. 2. Pers. | fueritis | |||
| Pl. 3. Pers. | fuerint | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.