Flexion:harschen
harschen (Konjugation), Hilfsverb haben (Deutsch)
- zurück zu harschen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive | ||
|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | |
| Aktiv | harschen | geharscht haben |
| Vorgangspassiv | — | — |
| Zustandspassiv | — | — |
| erweiterte Infinitive | ||
| Aktiv | zu harschen | geharscht zu haben |
| Vorgangspassiv | — | — |
| Zustandspassiv | — | — |
| Partizipien | ||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Gerundivum nur attributive Verwendung |
| harschend | geharscht | — |
| Flexion der Verbaladjektive | ||
| Flexion:harschend | — | — |
Finite Formen
Imperativ
| Imperative | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Präsens Aktiv | Präsens Vorgangspassiv | Präsens Zustandspassiv | Perfekt Aktiv | Perfekt Vorgangspassiv | Perfekt Zustandspassiv | |
| 2. Person Singular | harsch! harsche! |
— | — | ungebräuchlich: habe geharscht! | — | — |
| 2. Person Plural | harscht! veraltet: harschet! |
— | — | ungebräuchlich: habt geharscht! | — | — |
| Höflichkeitsform | harschen Sie! | — | — | ungebräuchlich: haben Sie geharscht! | — | — |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es harscht, veraltet: er/sie/es harschet |
er/sie/es harsche | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie harschen | sie harschen | — | — | — | — |
| Präteritum | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es harschte, veraltet: er/sie/es harschete |
er/sie/es harschte, veraltet: er/sie/es harschete |
— | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie harschten, veraltet: sie harscheten |
sie harschten, veraltet: sie harscheten |
— | — | — | — |
| Perfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es hat geharscht | er/sie/es habe geharscht | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie haben geharscht | sie haben geharscht | — | — | — | — |
| Plusquamperfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es hatte geharscht | er/sie/es hätte geharscht | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie hatten geharscht | sie hätten geharscht | — | — | — | — |
| Futur I | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es wird harschen | er/sie/es werde harschen | er/sie/es würde harschen | — | — | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie werden harschen | sie werden harschen | sie würden harschen | — | — | — | — | — | — |
| Futur II | |||||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es wird geharscht haben | er/sie/es werde geharscht haben | er/sie/es würde geharscht haben | — | — | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie werden geharscht haben | sie werden geharscht haben | sie würden geharscht haben | — | — | — | — | — | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.