absconditor
absconditor (Latein)
Substantiv, m
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | absconditor | absconditōrēs |
Genitiv | absconditōris | absconditōrum |
Dativ | absconditōrī | absconditōribus |
Akkusativ | absconditōrem | absconditōrēs |
Vokativ | absconditor | absconditōrēs |
Ablativ | absconditōre | absconditōribus |
Worttrennung:
- abs·con·di·tor, Genitiv: abs·con·di·to·ris
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch: Verberger, Verhehler
Herkunft:
Gegenwörter:
- [1] revelator
Beispiele:
- [1] „Igitur si nec materias praemiserat, in quibus aliquid occultasset, nec reos habuerat a quibus occultasset, nec debuerat occultasse, etiam si habuisset, iam nec revelator ipse erit, qui absconditor non fuit, — ita nec dominus caeli nec pater Christim — sed ille, in quem competunt omnia.“ (Tert. adv. Marc. 4,25,3)[2]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „absconditor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 30.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abnegator“ Spalte 152.
Quellen:
- Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „absconditor“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 30.
- Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 610–611.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.