abszlus

abszlus (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ abszlus abszlusy
Genitiv abszlusu abszlusów
Dativ abszlusowi abszlusom
Akkusativ abszlus abszlusy
Instrumental abszlusem abszlusami
Lokativ abszlusie abszlusach
Vokativ abszlusie abszlusy

Worttrennung:

ab·szlus, Plural: ab·szlu·sy

Aussprache:

IPA: [ˈapʃlus], Plural: [apˈʃlusɨ]
Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Handel: Abschluss

Herkunft:

Entlehnung aus dem deutschen Abschluss[1]

Synonyme:

[1] zamknięcie

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] abszlus ksiąg, abszlus bieżącego rachunku

Wortbildungen:

[1] abszlusować

Übersetzungen
 

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 5.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 5.

Quellen:

  1. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 5.

Ähnliche Wörter:

anszlus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.