absznit

absznit (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ absznit absznity
Genitiv absznitu absznitów
Dativ absznitowi absznitom
Akkusativ absznit absznity
Instrumental absznitem absznitami
Lokativ absznicie absznitach
Vokativ absznicie absznity

Worttrennung:

ab·sznit, Plural: ab·szni·ty

Aussprache:

IPA: [ˈapʃɲit], Plural: [apˈʃɲitɨ]
Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Handel: ergänzender Wechsel; Wechsel, auf den insgesamt Schulden gemacht wurden

Herkunft:

Entlehnung aus dem deutschen Abschnitt[1]

Oberbegriffe:

[1] weksel

Beispiele:

[1]

Übersetzungen
 

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 5.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 5.

Quellen:

  1. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 5.

Ähnliche Wörter:

absynt
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.