absztyfikować
absztyfikować (Polnisch)
Verb
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| absztyfikować się | — | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | ja | absztyfikuję się |
| ty | absztyfikujesz się | |
| on, ona, ono | absztyfikuje się | |
| Imperativ | Singular | absztyfikuj się |
| Präteritum | on | absztyfikował się |
| ona | absztyfikowała się | |
| oni | absztyfikowali się | |
| Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
| absztyfikując się | absztyfikujący się | — |
| Alle weiteren Formen: Flexion:absztyfikować | ||
Worttrennung:
- ab·szty·fi·ko·wać się
Aussprache:
- IPA: [apʃtɨfʲiˈkɔvat͡ɕ‿ɕɛ(w̃)]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] reflexiv, scherzhaft: sich um jemanden bemühen, jemanden umwerben, jemandem den Hof machen, mit jemandem anbändeln
Sinnverwandte Wörter:
- [1] nadskakiwać, przypochlebiać się, umizgiwać się, wdzięczyć się, zalecać się
Beispiele:
- [1] „A dla czegoż to on, teraz już tak się absztyfikuje, myśli gotów zgadywać, przecie nie z czułości, bo któżby patrząc na nich domyślił się, że to już dziś ich ślub?“[1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „absztyfikować się“
Quellen:
- Józef Bliziński: Rozbitki. Księgarnia F. H. Richtera, Lwów 1882 (Wikisource), Seite 35.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.