acanka
acanka (Polnisch)
    
    Substantiv, f
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | acanka | acanki | 
| Genitiv | acanki | acanek | 
| Dativ | acance | acankom | 
| Akkusativ | acankę | acanki | 
| Instrumental | acanką | acankami | 
| Lokativ | acance | acankach | 
| Vokativ | acanko | acanki | 
Worttrennung:
- a·can·ka, Plural: a·can·ki
Aussprache:
- IPA: [aˈt͡sanka], Plural: [aˈt͡sanci]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
- [1] veraltet, scherzhaft: Sie, meine Dame
Synonyme:
Beispiele:
- [1] „Już miałem wyjść i moją szabelką acanką / Drogę sobie otworzyć i wrota kozacze…“[1]
- Ich sollte schon hinausgehen und mit meinem Säbelchen, meiner Dame, / Mir den Weg frei machen und die Tore der Kosaken öffnen…
 
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „acanka“
- [1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 6.
Quellen:
- Wikisource-Quellentext „Juliusz Słowacki, Mazepa, Akt IV“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.