adiutantować

Worttrennung:

ad·iu·tan·to·wać

Aussprache:

IPA: [adjutanˈtɔvat͡ɕ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

• intransitiv, mit Dativ oder u kogoś:

[1] Militär: den Dienst eines Adjutanten leisten; bei jemandem adjutantieren

[2] veraltet, übertragen: begleiten, assistieren

Sinnverwandte Wörter:

[2] asystować, towarzyszyć, usługiwać

Beispiele:

[1] „Nikt nie wiedział i nie pytał przy wzrastającem rozprzężeniu, kto to jest właściwie, u kogo mianowicie adjutantuje, gdzie służy.“[1]

Niemand wusste und fragte nicht bei der ansteigenden Laxheit, wer das eigentlich ist, bei dem er denn adjutantiert, wo er dient.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] adiutantować generałowi

[1] adiutant, wojsko

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite

[2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 53.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adiutantować“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „adiutantować“

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), „adjutantować“ Seite 8.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adiutantować“

Quellen: