admissura

admissura (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ admissūraadmissūrae
Genitiv admissūraeadmissūrārum
Dativ admissūraeadmissūrīs
Akkusativ admissūramadmissūrās
Vokativ admissūraadmissūrae
Ablativ admissūrāadmissūrīs

Worttrennung:

ad·mis·su·ra, Genitiv: ad·mis·su·rae

Bedeutungen:

[1] Tierzucht: Zulassung des Männchens zur Begattung

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb admittere  la[1]

Beispiele:

[1] „quando vero serotina admissura erat et conceptus extremus non ponebat eas factaque sunt ea quae erant serotina Laban et quae primi temporis Iacob“ (Vulg. Gen. 30, 42)[2]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „admissura“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 136.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „admissura“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 136.
  2. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, Genesis Kapitel 30, Vers 42
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.