admissura
admissura (Latein)
Substantiv, f
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | admissūra | admissūrae |
Genitiv | admissūrae | admissūrārum |
Dativ | admissūrae | admissūrīs |
Akkusativ | admissūram | admissūrās |
Vokativ | admissūra | admissūrae |
Ablativ | admissūrā | admissūrīs |
Worttrennung:
- ad·mis·su·ra, Genitiv: ad·mis·su·rae
Bedeutungen:
- [1] Tierzucht: Zulassung des Männchens zur Begattung
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „quando vero serotina admissura erat et conceptus extremus non ponebat eas factaque sunt ea quae erant serotina Laban et quae primi temporis Iacob“ (Vulg. Gen. 30, 42)[2]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „admissura“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 136.
Quellen:
- Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „admissura“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 136.
- Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, Genesis Kapitel 30, Vers 42
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.