akant

Worttrennung:

a·kant, Plural: a·kan·ty

Aussprache:

IPA: [ˈakant], Plural: [aˈkantɨ]

Hörbeispiele:  akant ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Botanik: Akanthus, Bärenklau (Acanthus)

[2] Kunst: Akanthus, Akanthos, Akanthusblatt

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen acanthus ^→ la[1]

Synonyme:

[1] veraltet: niedźwiedzie łapki, rozdzieniec

Oberbegriffe:

[1] bylina, krzew, roślina

[2] ornament

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1, 2] akantowy

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „akant“

[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „akant (ornament)“

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akant“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „akant“

[1, 2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 31.

[1, 2] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 25.

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 139.

[1, 2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 19.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akant“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „akant“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 16.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 10.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „akant“, Seite 8.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „akant“

Quellen: