aklamacja

Worttrennung:

a·kla·ma·cja, Plural: a·kla·ma·cje

Aussprache:

IPA: [aklaˈmat͡sja]

Hörbeispiele:  aklamacja ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet: freudiger Ausruf von Verehrung und/oder Lobpreisung; Akklamation

[2] veraltet, heute nur noch in der Wendung »przez aklamację«: Zuruf von Zustimmung; Akklamation

[3] Religion, speziell Christentum: Akklamation

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen acclamatio ^→ la[1]

Oberbegriffe:

[1] okrzyk

[3] formuła

Beispiele:

[1]

Redewendungen:

[2] przez aklamację

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] witać kogoś aklamacją

[3] aklamacja liturgiczna

Wortbildungen:

[2] aklamacyjny

[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „aklamacja“

[3] Polnischer Wikipedia-Artikel „aklamacja (liturgia)“

[2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „aklamacja“

[2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „aklamacja“

[2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 34–35.

[1–3] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 28.

[2, 3] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 13.

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 150.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „aklamacja“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „aklamacja“

[1, 2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 17.

[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 11.

[1, 2] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „aklamacya“, Seite 9.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „aklamacja“

Quellen: