akonityn
akonityn (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | akonityn | — |
Genitiv | akonitynu | — |
Dativ | akonitynowi | — |
Akkusativ | akonityn | — |
Instrumental | akonitynem | — |
Lokativ | akonitynie | — |
Vokativ | akonitynie | — |
Nebenformen:
Worttrennung:
- a·ko·ni·tyn, kein Plural
Aussprache:
- IPA: [akɔˈɲitɨn]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 11.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.