akuratny

akuratny (Polnisch)

Adjektiv

Positiv Komparativ Superlativ
akuratny akuratniejszy najakuratniejszy
Alle weiteren Formen: Flexion:akuratny

Worttrennung:

a·ku·rat·ny, Komparativ: a·ku·rat·niej·szy, Superlativ: naj·a·ku·rat·niej·szy

Aussprache:

IPA: [akuˈratnɨ], Komparativ: [akuratˈɲɛjʃɨ], Superlativ: [naj.akuratˈɲɛjʃɨ]
Hörbeispiele:  akuratny (Info), Komparativ: , Superlativ:

Bedeutungen:

[1] veraltet: akkurat, sorgfältig, ordentlich, pünktlich, gewissenhaft

Sinnverwandte Wörter:

[1] dokładny, porządny, punktualny, rzetelny, skrupulatny, ścisły

Gegenwörter:

[1] niedokładny, nieporządny

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] dłużnik akuratny

Wortbildungen:

[1] akuratnie, akuratność

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akuratny
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „akuratny
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 43.
[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 16–17.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 182–183.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 26.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akuratny
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „akuratny“
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 20.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 12.
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „akuratny, Seite 10.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „akuratny
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.