alarmator

alarmator (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ alarmator alarmatorzy
alarmatory
Genitiv alarmatora alarmatorów
Dativ alarmatorowi alarmatorom
Akkusativ alarmatora alarmatorów
Instrumental alarmatorem alarmatorami
Lokativ alarmatorze alarmatorach
Vokativ alarmatorze alarmatorzy
alarmatory

Worttrennung:

a·lar·ma·tor, Plural: a·lar·ma·to·rzy, a·lar·ma·to·ry

Aussprache:

IPA: [alarˈmatɔr]
Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] veraltet: Person, die Panik verbreitet; Alarmist

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb alarmować → pl mit dem Suffix -ator → pl[1]

Synonyme:

[1] alarmista, panikarz

Beispiele:

[1]

Übersetzungen
 

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „alarmator“
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 72.

Quellen:

  1. Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958, Seite 72.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.