alea

alea (Polnisch)

Substantiv, f

Singular Plural
Nominativ alea aleje
Genitiv alei alei
Dativ alei alejom
Akkusativ aleę aleje
Instrumental aleą alejami
Lokativ alei alejach
Vokativ aleo aleje

Nebenformen:

aleja; veraltet: allea

Worttrennung:

a·le·a, Plural: a·le·je

Aussprache:

IPA: [aˈlɛa]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] veraltet, Urbanistik: Allee

Herkunft:

seit der 2. Hälfte des 18. Jahrhunderts bezeugte Entlehnung aus dem französischen allée  fr[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] szpaler

Oberbegriffe:

[1] ulica

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 23.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 14.
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „alea, Seite 11.

Quellen:

  1. Andrzej Bańkowski: Etymologiczny słownik języka polskiego. 1. Auflage. 1. Band A – K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13016-4, „aleja“ Seite 8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.