axon

axon (Latein)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ axōn axonēs
Genitiv axonis axonum
Dativ axonī axonibus
Akkusativ axonem axonēs
Vokativ axōn axonēs
Ablativ axone axonibus

Anmerkung zur Flexion:

Der Akkusativ Singular kann nach griechischem Muster (ἄξονα) auch axona lauten.

Worttrennung:

axon, Genitiv: axo·nis

Bedeutungen:

[1] Technik, speziell Sonnenuhr: Linie, Achse
[2] Technik, speziell Balliste: Welle

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἄξων (axōn)  grc[1]

Beispiele:

[1] „et per ea signa et centrum A lineae ad extrema lineae circinationis sunt perducendae, ubi erunt litterae Q et R. haec erit linea πρὸς ὀρθάς radio aequinoctiali. vocabitur autem haec linea mathematicis rationibus axon.“ (Vitr. 9, 7 (8), 5)[2]
[2] „quod autem est ad axona, quod appellatur frons transversarius, foraminum trium.“ (Vitr. 10, 11 (17), 7)[3]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „axon“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 769.
[1, 2] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „axon“ Seite 243.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „axon“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 769.
  2. Vitruvius; Fritz Krohn (Herausgeber): De architectura. Libri decem. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 216.
  3. Vitruvius; Fritz Krohn (Herausgeber): De architectura. Libri decem. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1912 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 249.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.